دکترای مدیریت سیستمها، دانشگاه جامع امام حسین(ع)،
چکیده: (175 مشاهده)
روش تحقیق آزمایشی به عنوان مسیر اصلی پژوهش در شاخههای مختلف علوم تجربی مانند فیزیک، شیمی، و زیستشناسی رایج است، و بهکارگیری آن در مطالعات علوم انسانی و اجتماعی در حوزههایی مانند رفتارشناسی، تصمیمگیری، اقتصاد و بازاریابی از گذشته مرسوم بوده است. رویکرد آزمایشی به لحاظ امکان بررسی رابطه علّی بین متغیرهای تحقیق، کنترل متغیّرهای خارجی، و سادهسازی ابعاد و پارامترهای یک پدیدۀ پیچیده، یکی از روشهای تحقیق مهمّ و کمنظیر در حوزه مدیریت و علوم انسانی است. با وجود تمایل و استفاده از تحقیقات آزمایشی در علوم رفتاری طیّ دهههای گذشته، به نظر میرسد از این طرّاحیها در حوزههای مختلف مدیریت و اقتصاد هنوز به طور کامل استفاده نشده است. هدف این مقاله، معرّفی و تشریح اصول تحقیق آزمایشی در علوم رفتاری و مرور انواع تحقیقات آزمایشی شامل تحقیقات آزمایشگاهی، میدانی و شبه آزمایشی با تمرکز بر پژوهشهای مدیریت و اقتصاد است. در این راستا، ابتدا مقدّماتی از اهمیّت و ضرورت موضوع ارائه شده، سپس تعریف تحقیق آزمایشی، انواع و مراحل آن، اهمیت دستکاری متغیّرها، کنترل در آزمایش، اعتبار درونی و بیرونی و اصول اخلاقی پژوهشهای آزمایشی بررسی شده است. در ادامه مثالهایی از تحقیقات آزمایشی برشمرده میشود و در پایان، نقاط قوت و محدودیتهای روش مطرح گردیده است.
احمدی محمدمیلاد، هندیجانی روزا. روششناسی تحقیق آزمایشی در مطالعات علوم رفتاری با تمرکز بر کاربردهای آن در مدیریت و اقتصاد. مطالعات و پژوهش های اداری. 1401; 4 (16) :8-25